تحقیق درباره شعر نیمایی و ویژگی های آن - دانلود فایل

دانلود فایل شعر نو فارسی عنوانی است در برابر شعر کهن فارسی از آنجا که در وزن عروضی و قالب از شعر کهن سنتی پیروی نمی‌کند را شعر نو می‌نامند. شعر نو شامل قا

دانلود فایل تحقیق درباره شعر نیمایی و ویژگی های آن تعداد صفحه: 21
نوع فایل: Word
فرمت فایل: docx
*** قابل ویـرایش

فهرست مطالب
تعریف:
اصطلاحتقسیم بندی علمیشیوه های انتزاعینگاه نوزبان شعر نو( نيمايي)
گذري بر ابهام در شعر نو
زبان شناسي در شعر نو از ديدگاه نيما
1- ساکن کردن يک يا چند حرف متحرک:
2- متحرک کردن حروف ساکن و ساکن کردن حروف متحرک:
3- تشديد مخف:
4- حذف کردن اضافه در مکان مختوم به هاي غيرملفوظ:
5- حذف ياي متحرک ميان کلمات مختوم به دو صورت بلند و ضماي متصل:
مخالفت با قياس:
غرابت در استعمال:
ويژگي ها و سويه هاي مدرن:
انواع صور خيال:
نوآوري نحوي در شعرنو
مانند ساختار:
بطور مختصر خصوصيتهاي نحوي شعر امروز به شرح ذيل است:
الف: نوگرايي نحوي در حوزه ي فعل
1-کاربرد فعلهاي لازم در معناي متعدي و معتدي در معناي لازم
2-کاربرد فعل دعايي بجاي فعل فعل مضارع:
3-حذف فعل
الف: حذف بي قرينه ي لفظي:
ب: حذف به قرينه ي معنوي:
4- تکرار فعل
داستان پردازي اشعارشعرنو
ذهنيت هاي نوگرايي شاعران اين دوره

تعریف:
شعر نو فارسی عنوانی است در برابر شعر کهن فارسی از آنجا که در وزن عروضی و قالب از شعر کهن سنتی پیروی نمی کند را شعر نو می نامند. شعر نو شامل قالب های نیمایی و سپیداست و در قوالب دیگر بر اساس توجه شاعر به زبان و مفاهیم روز ، عنوان "نو" به عنوان پسوند به نام قوالب افزوده می شود . مانندغزل نو
اصطلاحچون شعر نیمایی کاربردی نو از وزن عروضی و قالبی بیسابقه ارائه کرده است و قبل از اشکال دیگر اشعار نوظهور نشو کرده است غالبا شعر نیمایی را با اصطلاح شعر نو برابر می دانند. در حالیکه برای کلیت شعرهای غیرسنتی معاصر نیز اصطلاح شعر نو به کار می رود.
تقسیم بندی علمیدر یک تقسیم بندی کلی به ترتیب شکل گیری انواع شعر نو را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:

شعر نیمایی (که کاربردی نو از عروض سنتی همراه با قالبی خاص را دارد)
شعر بی وزن (که از کاربرد عروض سنتی و قالبهای آن بدور است)

شیوه های انتزاعیگاه شعرهای بینابین این دو سبک را شعر آزاد می نامند. از سویی شعر بی وزن را شعر منثور و یا سپید و یا حتی شعر آزاد نیز اطلاق می کتتد.
شیوه هایی با برداشتهای انتزاعی از شعر بی وزن مرسوم است که تعریف و مرزبندی شفاف علمی ندارد و شعر سپید، آزاد، حجم و موج و... خوانده می شود.
نگاه نوشعر نو فارسی با وانهادن قالب های شعر کلاسیک در قرن ۱۴هجری بوجود آمد. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می دهد. نیما یوشیج را پدیدآورنده این نوع شعر در ادبیات فارسی می دانند. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص، استفاده از قافیه در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به دو دسته اصلی تقسیم می کنند: شعر نیمایی و شعر سپید. شعر (فارسی) از روز آغازین خود و با توجه به چامه های در دست از چند هزار سال پیش تا کنون دارندهٔ قافیه و وزن عروضی بوده است و این شیوه ها نو می باشند.
این نگاه نو در جنبش جدیدهای بخارا نیز وجود داشته. پنج سال پیش از افسانه نیما استاد صدرالدین عینی مارش حریت را سروده که بر وزن افسانه است .

زبان شعر نو( نيمايي)
پيدات زبان گفتار و زبان شعر دراجزاء با يکديگر وجه اشتراک دارند. در هر دو نحوه ي بيان واژه عنصر اساسي و بنيادين است. اصولاً زبان از ترکيب و هم نشيني واژگان در يک ساختار منظم بوجود مي آيد. ليکن آنچه مرز ميان اين دو نحوه ي بيان است شکل برخورد گوينده( يا شاعي با واژه برخورد واژه ها با يکديگر در شعر و کارکرد خاص آنها مي باشد. گفته شد برخورد واژه ها در شعر زيرا اگر ميان واژه ها برخوردي نباشد، شعر بوجود نمي آيد. شعر از زبان فراتر رفته، قواد آن را در هم مي ريزد ميان واژگاه جابجايي پيش مي آيد اين، يعني برخورد واژه ها که موجد ساختاري به نام شعر است. در زبان گفتار صرفاً يک نشانه ااست به اشيايي آنکه تصوير شوند گفته مي شوند. گوينده در زبان گفتار آنها را به نام مي خواند بي آنکه نشاني نشان دهد. ليکن در زبان شعر، واژه نام شيء نيست، خودشيء است و شاعر بي آنکه بگويد نشان مي دهد و مخاطب بجاي آنکه بشوند مي بيند. فرانسيس پونژ مي گويد:

تحقیق درباره شعر نیمایی و ویژگی های آن

‌شعر نیمایی